vrijdag 30 januari 2009

the best is yet to come...

Mensen,

Wanneer je dan uiteindelijk uitcheckt uit je geliefkoosde Herberg, waar je toch min of meer een thuisgevoel hebt opgebouwd, kom je terug in de grote ruimte terecht van weleer. Met dat verschil dat je de stad toch wel al wat gewoon bent en je dat kleine hartje achterwege kan laten.
Mijn woonplaats kon dus veranderd worden naar de Van!Na de deal gesloten te hebben kon ik intrekken. Enkele vragen en zorgen kwamen op waar ik moest mee afrekenen : De officiele registratie van de auto moest geregeld worden, een verblijflaats moest gezocht worden, eten moest opgeslagen word, de Van moest grondig gekuist worden dus op zoek naar stofzuigers en kuisproducten, een reservesleutel laten maken, verzekering voor de van en roadassistance bij de RAC, enzovoort...
Ik besloot te gratis te parkeren buiten het centrum en van daaruit enkele dingen te organiseren. Wanneer ik te voet van het centrum terug naar mijn Van stapte, zag ik een iets oudere dame rond mijn van snuisteren. Ik stapte op haar af en vroeg wat er te zien was. Ze was opgetogen over mijn aankoop en was erg vriendelijk. Na wat praten nodigde ze me uit om te barbequen samen met haar man in het aanliggende Hyde Park. Dit moest je mij geen 2 keer vragen, dus vervoegde ik me bij het trouwens overheerlijke maal. Na wat over mezelf verteld te hebben en ze duidelijk te maken hoe voor mij de vork aan de steel zit, stelden ze voor om bij hen te komen logeren ( in het huis van haar zoon, die er op dit moment toch niet is) maw : ik heb een huis voor mij alleen samen et Marlon, een andere bewoner van dat huis afkomstig van Bali.
Gratis accomodatie en gratis voedig tot maandag is het resultaat. Ik heb de sleutel dus ben zo vrij als een vogeltje.
Dit liet me toe om alle regelingen die ik wou treffen op het gemak te volbrengen. De Van kuisen is nu kinderspel bijvoorbeeld.
De zoon van Cornelia is een manager van een soort humanitaire supermarkt waar het enorm goedkoop is. Alleen members kunnen inkopen doen. Ik dus ook! haha! 70 cent per kilo!Nog meer geluk dus...
Ik maakte tijdens het opkuisen van mijn van trouwens ook kennis met mijn eerste huisdier. Een huisdier dat ik minder graag zie dan mijn hond Milo eerlijk gezegd. De eerste spider in Australie voor mij is een feit. Groot exemplaar waarvan foto's binnenkort zichtbaar zullen zijn op facebook en picasa. Zo zal ik morgen ook de eerste foto's van mijn Van online zetten.Ik heb er 2 dagen over gedaan om hem zo goed mogelijk te organiseren en schoon te maken. Mijn woning is bijna een feit!
Maandag plan ik te vertrekken naar Margeret River met de bedoeling daar de wijnindustrie een handje te gaan helpen : geld verdienen dus! Ik neem hiervoor 2 mensen van Estonia ( Madis en Marelle) mee, zo worden de benzine kosten beperkt.

bewogen tijden!

zondag 25 januari 2009

Het openbaar vervoer : 1 der veiligste ter wereld.

Wanneer je op de trein stapt, heb je het meteen door : Hier moet je geen boel zoeken. De 'conducteurs' zijn hier uitgerust alsof ze naar de oorlog moeten en meten meestal 3 meter hoog en 4 meter breed. Deze overdrijving is nodig om je een beeld te kunnen schetsen van het efficient gezag hier. Als je dit vergelijkt met de conducteur, tandenstoker, met de pet in de NMBS verschijnt er een lach op je gezicht, ik verzeker het je.
Zo is ook de politie keihard bij het oppakken van agressieve en meestal in de avond dronken aussies. Drinken op straat is hier verboden. Dat ondervond mijn vriend Cagrid gisterenavond : 200 dollar boete.
Morgen is het Australia day, het land zal op zijn kop staan. De gekte is al een week merkbaar door de hoeveelheid Australische vlaggen en de reclames op tv... Naar de avond toe zal er ook een groots vuurwerk te aanschouwen zijn, tijd voor een kopje melancholie en gezonde nostalgie denk ik dan.
Woensdag begint de ultieme vrijheid. Dan heb ik mijn van, en kan alles pas echt op me afkomen. Ik ben er meer dan klaar voor!

Cheers mate!

dinsdag 20 januari 2009

Een grote stap

Vandaag is een grote wending geweest in mijn verblijf hier.
Het is een lang verhaal, en lange verhalen kunnen bij mij maar moeilijk kort gehouden worden zoals jullie waarschijnlijkerwijs wel zullen weten. Toch doe ik mijn best. hehe
Deze morgen had ik een afspraak om de auto, die ik de dag ervoor gezien had en waar ik interesse voor had, te laten registrere. Ik had de eigenaars al min of meer duidelijk gemaakt dat ik hem zou kopen. Maar naarmate de het uur van afspraak naderde, des te meer ik begon te twijfelen aan de van : niet zoveel praktische plaatsen, en nog enkele dingen...
Ik ging vlak voor uur van afspraak nog even kijken naar de advertentiemuur van de vans en zag plots een, naar mijn gevoel toen, superaanbieding. Ik besliste, na de eigenaar van de nieuwe van te bellen en een afspraak te maken, om de afsraak van de andere van af te zeggen.
Die nieuwe van kon deze middag reeds bekeken worden. Eigenaar is een iets oudere persoon die reeds voor 2 jaar rondreed in Aussieland.
Deze middag ging voor mij de hemel open, alhoewel opener dan deze hemel dan eigelijk niet...hehe
De Van is een klein mobilhometype : Dubbel bed, pompbak,gasvuur, airco installatie, tafeltje, interieurverlichting (haha) allerlei keukenmateriaal en nog veel handige dingen...
Ik heb erg voorzichtig in de aankoop van een auto, laat dat duidelijk zijn.
Dit wordt nog meer bekrachtigd door wat Jelle en Jan ( 2 mede aussiebackpackers in het oosten) meegemaakt hebben. Hun van weigerde plots dienst en werd pertotal verklaard.
Ik ben dus gewaarschuwd. Daarom heb ik de eigenaar verplicht om een RAC keuring te laten doen, nu vrijdag. Dat is het equivalent van VDAB. Een zeer strenge keuring dus. Dat kost niet weinig, maar dan weet ik ook wat ik heb. Eens die achter de rug is, weet ik goed waar ik sta.

Ziezo, ik heb de hostel nog tot maandag. De kans is groot dat ik daarna, stilaan naar margeret river rijd, waar de druiven normaalgezien zullen liggen wachten.

Het korte verhaal is niks voor mij, I like long stories...

Vlaanderen, Wallonie, Belgie,
vrienden, familie,

gegroet!

zondag 18 januari 2009

Herberg Bam'bu

Het is definitief, ik ben nu gedurende een week in de beste herberg van Perth beland. Tenminste dat vind ik toch. Bambu heeft een ziel, je voelt niet zomaar een dak boven je hoofd
Gisteren avond met enkele vrienden (zo kan ik ze wel al noemen) uitgegaan, het was demoeite! Als eerste nacht night out in australie kon deze al tellen...
The ched heeft een zeer goede reputatie als club en is vlak naast onze herberg gelegen, ver moeten we dus zeker niet lopen.
Ik heb nu 2 camionettes gezien, eens een testritje mee gemaakt, maar uiteindelijk niet toegezegd omwille van de prijs. Niks willen overhaast beslissen, die aankoop is zeer belangrijk en ik ga er dan ook zeer voorzichtig mee omgaan.
Ik heb heel veel moeite om hier een deftig bericht neer te schrijven. Waarschijnlijk is dat te wijten aan de zware vorige nacht.
Soit ik post nog wel eens iets wanneer ik wat meer interessante dingen kan vertellen.

donderdag 15 januari 2009

de eerste week...

Wow, ik dartel hier nu al ongeveer een week rond, heb me nog geen seconde verveeld en groei naar de gedachte dat ik op een dag helemaal vrij zal zijn : de camionette.
Ik heb daarnet voor alle zekerheid nog een week bijgeboekt voor de herberg. Dat wil zeggen dat ik zeker nog tot 26 januari in de herberg zal verblijven. Het kan wel zijn dat ik al vroeger mijn vervoersmiddel zal hebben maar dat weerhoudt me in ieder geval niet om in de herberg te slapen, ik voel me daar goed, dus waarom niet nog een week langer. De zekerheid als basis de eerste weken kunnen zeker geen kwaad.
Een tof vooruitzicht : begin februari wordt de wijnindustrie weer actief. Dat wil zeggen dat er dan gemakkelijk werk zal te vinden zijn in boerderijen dat wat ik zo graag zou willen doen, hoe saai ook, je bent buiten : druiven plukken.
Op dit moment is werk vinden voor de komende weken de grootste zorg. Niet dat dat een noodzaak is, ik heb immers tijd, maar nu beginnen werken zou betekenen dat ik sneller zou kunnen verder trekken.
Die wijnfarms waar ik zou gaan werken liggen in Margeret River. Naar het schijnt een prachtige streek die tot de verbeelding spreekt. Pieter is sinds gisteren in centrum perth aangekomen, komende van Margeret river, waar hij gevestigd is. Ik bracht dus met hem de hele avond door. Nederlands praten, het was een tijdje geleden. De kans dat ik vanaf februari ten zuiden van Perth in margeret River zal vertoeven is dus groot.

Vandaag is de hitte enorm : 40 graden. Iedereen die in de zon loopt wordt bekeken van 'gij zijt niet goe wijs zeker?'
Ik ga strak naar cottleslow. een beachparadijs! Pieter pikt me op aan de herberg misschien mijn eerste surflessen? en... ja ik pas op voor de haaien, ik heb een harpoen gekocht!

see ya!




bye.

zondag 11 januari 2009

No worries...

Aussies zeggen 'graag gedaan' op een heel ludieke manier. Op 'thanx' volgt onmiddellijk zonder twijfel : 'no worries!'

Die eerste dagen zijn me eerlijk gezegd niet gemakkelijk bevallen. Ik heb blijkbaar toch goed last gehad van de jetlag met slechte slaap als gevolg. Dat zijn kritieke momenten als je ergens alleen toekomt, jezelf verplichten om alles tijd te geven en relativeren is dan echt van belang.
Gisteren kon ik dan normaal gesproken naar de bambu herberg gaan. Eens toegekomen werd me verteld dat ik niet geboekt had, terwijl dat zeker wel zo was. Als noodoplossing kon ik in de herberg ernaast 1 nacht boeken, geen probleem... geen probleem? jawel hoor. Die herberg waar ik deze nacht dus in verbleef had meer weg van een verkrot hippiekot met een bende wilden in die in het midden van de nacht als halve zotten tegen de deur kwamen bonken. gevolg
: 3 uur slaap, de 2 de nacht op rij.
maarrr,
3 uur geleden ben ik ingecheckt in bambuhostel en wat ik vermoedde (en Pieter mij ook aangeraden heeft) is uitgekomen. Een goed douchke genomen en al een tof praatje gemaakt met enkele backpackers.
In mijn eerste herberg ontmoette ik 3 duitse meiden. Gisteren ben ik die toevallig in centrum Pert tegengekomen. Straks gaan we enkele noodzakelijke dingen doen zoals een bankrekening openen en dingen die het werken moeten mogelijk maken (zij zijn net ook aan hun trip begonnen.
mijn aussieGSM nummer is +61449169333
De busjesadvertenties hangen ook te lachen in de receptie van m'n herberg. Ik koop er zeker een!
Werk zoeken is het volgende doel : vol gas vooruit!

no worries dus, en als ik dat zou dreigen vergeten : er is altijd wel een Aussie die me eraan herinnert!

damian

vrijdag 9 januari 2009

Aangekomen

Na een lange vlucht van 26 uur ben ik uiteindelijk aangekomen in Perth.

De vlucht werd gekenmerkt door een babbelzieke Brit Alister in de gate van vlucht naar singapore en de superspontane Bethany tijdens de vlucht naar singapore. Na zo`n gezelschap voel je je wel snel op je gemak en denk je dat je de wereld aan zal kunnen.
Natuurlijk, wanneer je uiteindelijk alleen uit de luchthaven komt met pak en zak voel je je echt wel klein. daar sta je dan.
Na een toffe babbel met de taxichauffeur word ik afgezet op de plaats waar mijn bed me zal verwelkomen. Eindelijk slaap!
Tenminste... toen ik aankwam was de herbergvoordeur gesloten, de receptie ook. Wat nu te doen?
Gelukkig plaatste onze lieve heer 2 zatte schotse backpackers in de voortuin van de herberg die zodanig zat waren dat ze met alle gemak de receptioniste wakker riepen. Die wist me te vertellen dat het gesloten was. Maar toen ik mijn naam vernoemde herkende ze die wel nog dus checkte ze me in.
Om 06 uur kroop ik het bed in en sliep tot 14uur. Nu nog steeds moe dus...
tof weetje is ook dat de eerste supermarkt die ik in Australie binnenstapte, er 1 van chinese oorsprong was. Ik was even het noorden (of laten we in dit geval het zuiden zeggen) kwijt.
gevolg : een omelet met een chinese boterkoek (ofzoiets)

mensen,
de wereld is enorm groot en ik ben superklein.
see ya!

donderdag 8 januari 2009

Enkele uren voor het vertrek.

Het moment dat je van iedereen deftig afscheid genomen hebt, is vrij confronterend, je gaat echt weg : Je staat op, loopt rond in huis en kijkt naar minder interessante dingen die je voorheen misschien nog niet opgevallen waren. Je ontbijt, en besteedt maar de helft zoveel tijd meer aan wat het kauwen betreft omdat je een naam aan het bedenken bent voor je rugzak...
Zaterdagochtend 10 januari land ik in Perth om 02u (plaatselijke tijd) dat is vrijdagavond 18u in dit halfrond. Een herberg heb ik reeds geboekt voor 1 nacht.
Alles checken : valies mee, mijn hoofd mee...
Ik kan vertrekken!

tot in Perth!
Damien

Over mij

Mijn foto
Gent, Oost-Vlaanderen, Belgium
Mij voorstellen zou een beetje loos zijn. Deze blog dient als handig hulpmiddel om de ervaringen en het verloop te kunnen volgen voor degenen die dat wensen. Dat doe je best door je hier onder in te schrijven als volger.

Volgers